bouwtekening240.jpg

De drie (klassieke) betekenissen van management

Management is een ruim begrip met drie verschillende hoofdbetekenissen:

  1. Management als verzamelnaam van alle managementtaken, variërend van strategie tot leidinggeven.
  2. Management als verzamelnaam van alle functies die zich met deze managementtaken bezighouden.
  3. Management als naam van het vakgebied dat zich met al deze taken en functies bezighoudt.

Op zich kun je op basis van deze drie betekenissen de zin formuleren “Management (3) bestudeert het management (1) door het management. (2)

Vier management-misverstanden

1.Management wordt soms verward met "iets managen", wat een veel beperktere betekenis heeft. Helaas worden deze twee verschillende betekenissen vaak niet goed uit elkaar gehouden.

2.Ook het onderscheid tussen management en leidinggeven blijkt een bron van verwarring te kunnen zijn.

Omdat er meerdere managementtaken zijn, waarvan er één leidinggeven is, geldt: Elke leidinggevende is een manager, maar niet elke manager is een leidinggevende.

Vaak worden de niet-leidinggevende managementtaken tegenover leidinggeven geplaatst, waardoor er een schijntegenstelling wordt gecreëerd tussen management en leidinggeven.

3.Samenhangend met de voorgaande twee punten, wordt management vaak opgevat als pure taak- of resultaatgerichtheid, waarmee dan vooral ook de afwezigheid van mensgerichtheid wordt bedoeld. Leidinggeven wordt dan per definitie als mensgericht opgevat en hier tegenover geplaatst. Dit klopt niet, omdat management ook mensgericht leidinggeven omvat en aan de andere kant leidinggeven ook taakgericht moet kunnen zijn.

4. Leidinggeven wordt ook leiderschap genoemd, waarmee leiderschap dus ook onder het begrip management valt. Maar in de meer letterlijke betekenis van leiderschap, waarin het op leiderseigenschappen slaat, past het opeens niet meer onder management. Als dan bovendien management als "iets managen" wordt opgevat en als puur taakgericht en aan de andere kant leiderschap net als leidinggeven als per definitie mensgericht, is de (schijn-)tegenstelling tussen management en leiderschap en daarmee de verwarring hierover compleet.

Management volgens de managementtheorie

Wat we echt onder management moeten verstaan wordt het beste duidelijk gemaakt door de taken, functies of aandachtsgebieden te benoemen die volgens de klassieke (en nog altijd gangbare) managementtheorie onder het begrip management vallen.

Fayol

Hoewel management ontegenzeggelijk een Angelsaksisch concept is, wordt de Fransman Henry Fayol als de vader van de managementtheorie beschouwd. Met zijn indeling in vijf managementtaken heeft Fayol de basis gelegd voor veel latere indelingen, frameworks of modellen.

De indeling in managementtaken van Fayol is:

  • plannen
  • organiseren
  • leidinggeven
  • coördineren
  • controleren

Dit is de gangbare Nederlandse vertaling van prévoir, organiser, commander, coordonner, contrôler.

In het Engels wordt dit vertaald met: planning, organising, leading, coordinating, controling

POLC

Het POLC-framework is op Fayol gebaseerd en hanteert op één uitzondering na dezelfde indeling. De vier letters staan voor Planning, Organizing, Leading, Controlling of, in het Nederlands:

  • plannen
  • organiseren
  • leidinggeven
  • controleren

In het Engels: planning, organising, leading, controling

Het enige verschil met de indeling van Fayol is dat coördineren als aparte managementtaak ontbreekt, omdat het als onderdeel van organiseren en leidinggeven wordt beschouwd.

Keuning en Eppink

Keuning en Eppink reduceren de vijf functies van Fayol in wat ze een vrije vertaling noemen tot drie en wel de

  • ”strategische beleidsvorming,
  • het ontwerpen van de organisatiestructuur
  • en het inhoud geven aan, doen uitvoeren en beheersen van de processen in de organisatie.”

Om deze drie vervolgens nog beknopter te herformuleren als de drie kernproblemen van het management:

  • externe afstemming
  • structurering
  • interne afstemming

Als we het eenvoudig willen houden, kunnen we zeggen dat Fayols plannen is vertaald naar strategische (externe) afstemming, organiseren naar structurering en de rest, leidinggeven, coördineren en controleren, naar interne afstemming.

In werkelijkheid ligt het niet zo simpel. Keuning en Eppink noemen het niet voor niets een “vrije vertaling”. Plannen en organiseren vinden op verschillende niveaus plaats, coördineren zit zowel in structurering als in leidinggeven. In feite hangen de verschillende managementfuncties zeer nauw met elkaar samen, werken op elkaar in en overlappen elkaar.

7-S

Deze onderlinge samenhang van managementtaken wordt in geen ander model beter benadrukt dan in het 7S-model van Peters en Waterman.

Omdat dit model de belangrijkste aandachtsgebieden van het management omvat, is het niet moeilijk te koppelen aan de genoemde managementindelingen. Externe afstemming en structurering komen overeen met twee van de drie harde S-en van het 7S-model: Strategie en Structuren. De derde harde S van Systemen en alle andere S-en kunnen als onderdeel van de interne afstemming worden beschouwd.

Met als kanttekening, dat Skills (ook wel vertaald als "Sleutelvaardigheden") als onderdeel van een sterkte-zwakte-analyse weer onder Strategie valt, maar zo'n dwarsverband is nu juist inherent aan en de kracht van het 7S-model.

De S van Stijl staat voor managementstijl waar leiderschapstijl weer een onderdeel van vormt.

En als we, om de cirkel rond te maken, ook Fayol direct aan de 7 S-en koppelen, krijgen we: Plannen = Strategie, Organiseren = Structuur, Leidinggeven = Stijl, Coördineren en Controleren = Systemen.

Conclusie

Volgens de klassieke managementtheorie zoals die in de loop van de vorige eeuw is ontwikkeld, mogen we dus het volgende concluderen:

1. Management is een overkoepelend begrip waar leidinggeven onder valt als een van de belangrijkste managementtaken.

2. Elke leidinggevende is een manager, maar niet elke manager is een leidinggevende.

3. Leiderschap in de betekenis van leidinggeven valt ook onder het overkoepelden begrip management.

Het bovenstaande zal niet iedereen ervan weerhouden om bij management te blijven denken aan managende managers die maar wat aan knoppen van systemen draaien, onder leiding van leiders die leiderschap tonen.

Maar wie zich bewust is van deze betekenisverschillen, kan in de communicatie over management, leidinggeven en leiderschap wellicht wat spraakverwarring voorkomen.

 

 

Copyright © 2023 kennisvanzaken.nl

 

hoe voorkomen we miscommunicatie over :

Management

 

Management is de verzamelnaam voor verschillende taken, zoals leidinggeven en verschillende functies zoals leidinggevende.

Elke leidinggevende is dus een manager, maar niet elke manager is een leidinggevende.

Leidinggeven wordt ook leiderschap genoemd en in deze betekenis valt leiderschap dus ook onder het begrip management.

Meer over managementtaken en -functies en hoe management en leiderschap soms als elkaars tegenpool worden gezien, vindt u hier.

 

Leidinggeven

 

Leidinggeven is de directe aansturing van medewerkers en daarmee één van de belangrijkste managementtaken.

Leidinggeven wordt ook leiderschap genoemd en omvat verschillende stijlen, zoals directief of participatief leiderschap.

De verschillende stijlen van leidinggeven kunnen treffend getypeerd worden m.b.v. de twee dimensies taak- en mensgerichtheid, die elk kunnen variëren in hoogte.

Meer over leidinggeven en leiderschapstijlen vindt u hier

 

 

Leiderschap

 

Leiderschap heeft drie verschillende hoofdbetekenissen die elkaar op een verwarrende manier kunnen overlappen.

Leiderschap betekent hetzelfde als leidinggeven in bijv. leiderschapstijl.

Leiderschap kan ook op eigenschappen van een leider slaan die aantrekkelijk, motiverend of inspirerend zijn voor volgers/volgelingen, zoals bijv. in charismatisch of visionair leiderschap.

In persoonlijk leiderschap gaat het om effectieve vaardigheden in het algemeen, zonder relatie met leiders of leidinggeven.

Meer over de verschillende betekenissen van leiderschap vindt u hier

 

 

Leadership

 

Leadership wordt in de managementliteratuur zowel vertaald met leidinggeven als met leiderschap.

Bij de vertaling van leadership in leiderschap gaat een verschil in betekenis verloren.

Deels omdat de woorden zoveel op elkaar lijken, deels omdat we een cultuurverschil onderschatten of negeren.

Leadership betekent zowel volgens de Van Dale als volgens het cultuuronderzoek van Hofstede wat anders dan leiderschap.

Meer over het verschil tussen leadership en leiderschap vindt u hier

 

 

TAAK- EN MENSGERICHT LEIDERSCHAP

 

TAAKGERICHTHEID

Taakgerichtheid is de directieve kant van het leidinggeven. Het gaat om het geven van instructies: wat er gedaan moet worden en hoe dit gedaan moet worden.

Er zijn verschillende andere benamingen voor deze dimensie van leidinggeven, die niet precies dezelfde betekenis hebben, maar wel nauw verwant zijn en waarmee soms hetzelfde wordt bedoeld:

  • gerichtheid op het werk
  • product- of productiegerichtheid
  • resultaatgerichtheid
  • prestatiegerichtheid.

MENSGERICHTHEID

Mensgerichtheid is de ondersteunende of motiverende kant van het leidinggeven.

Andere benamingen voor mensgerichtheid zijn:

  • relatiegerichtheid
  • gerichtheid op samenwerking
  • ondersteunend (supportive)
  • motiverend

 Meer over taak- en mensgerichtheid

Taak- en mensgerichtheid zijn de twee bepalende dimensies zijn waarmee leiderschap kan worden getypeerd. Over de verhouding tussen die twee wordt verschillend gedacht.:

Taak- of mensgerichtheid 

Gaat het bij leiderschap eigenlijk altijd om de vraag: Is het taakgericht of is het mensgericht?

Van taak- naar  mensgerichtheid

Of is taakgericht leiderschap ouderwets en is modern leiderschap per definitie mensgericht?

Taak- PLUS mensgerichtheid

Of zit het geheim hem juist in de combinatie? Moeten taakgerichtheid en mensgerichtheid altijd samengaan?

Taak en/of mensgerichtheid

Of zijn taak- en mensgerichtheid twee knoppen op een mengpaneel waarmee de leidinggevende constant moet fine-tunen om de juiste balans te vinden?

De manier waarop soms over leiderschap gesproken wordt alsof het een eenduidig begrip is staat in schril contrast met het geavanceerde denken over leiderschap van meer dan een halve eeuw geleden.

Meer over visies op taak- en mensgericht leiderschap

 

MANAGEMENT, CULTUUR EN LEIDERSCHAP

Management en cultuur

Als het gaat om de relatie tussen management(-theorie) en nationale cultuurverschillen wordt ten onrechte vaak alleen gedacht aan verschillen tussen westerse en niet-westerse landen.

Dat er bij de toepassing van managementtheorieën, -modellen en -concepten ook binnen de westerse wereld relevante cultuurverschillen zijn waarmee rekening gehouden moet worden, krijgt weinig aandacht. 

Meer over management en cultuur.

Masculiene en feminiene culturen

Polderen, deeltijdwerk, zesjesmentaliteit zijn Nederlandse cultuurkenmerken waar we niet omheen kunnen. Ook wie het graag anders zou willen zien, bestrijdt niet dat dit zo is.

Maar als Hofstede op basis van zijn uitgebreide en beroemde cultuuronderzoek concludeert dat Nederland een feminiene cultuur heeft, is de erkenning opeens een stuk minder algemeen.

Meer over masuliene en feminiene culturen

Leiderschap in masculiene en feminiene culturen

Volgens Hofstede is de Nederlandse cultuur meer gericht op samenwerking dan op competitie, meer op kwaliteit van leven dan op prestatiegerichtheid.

Dat heeft gevolgen voor de stijl van leidinggeven. De balans tussen taak- en mensgerichtheid slaat meer door naar de mensgerichte kant.

In lijn met de poldercultuur wordt van managers verwacht dat besluiten worden genomen in overleg met de medewerkers, bij voorkeur op basis van consensus.

Meer over leiderschap en cultuur