Taal en communicatie zijn nauw met elkaar verbonden. Ook al kunnen ze soms wel zonder elkaar(*), taal is gemaakt om te communiceren en communicatie werkt het best via taal.

Wie een communicatiecursus volgt, ontkomt niet aan de les dat communicatie het overbrengen van een boodschap is, door een zender aan een ontvanger. En als het goed is leren we ook alert te zijn op ruis.

We hebben ook al lang geleden ontdekt dat WAT er wordt overgebracht, sterk afhankelijk is van HOE dit wordt gedaan.

Dit WAT en HOE heeft allebei met taal te maken. Vooral bij een geschreven boodschap zijn ze onlosmakelijk met elkaar verbonden.

Want bij een geschreven tekst zit het WAT en het HOE allebei in dezelfde woorden verpakt.

Natuurlijk kunnen we van alles met de tekst doen en aan de tekst toevoegen wat niets met taal te maken heeft, meer met lay-out. Aan een e-mail, message of appje  kunnen we emoticons toevoegen. We kunnen gebruik maken van een pakkend logo, van foto’s, ons onderscheiden met een lettertype en woorden benadrukken met vet en cursief.

Maar in elk geval ontbreekt de mogelijkheid om door mimiek, handgebaren, lichaamstaal, kleding, uiterlijk, stem, volume, intonatie etc. iets aan de boodschap toe of af te doen.

Kortom, taal is ook in onze tijd van het beeld nog een uiterst belangrijk communicatiemiddel.

Een goede beheersing van de taal van je doelgroep en die beantwoordt aan de verwachtingen van je doelgroep is een belangrijk hulpmiddel om je boodschap over te brengen en je doel te bereiken.

(*) Soms kunnen ze zonder elkaar, want we kunnen communiceren met plaatjes, zonder geschreven taal dus. En we kunnen onze gedachten aan een dagboek toevertrouwen met de bedoeling dat nooit iemand anders het zal lezen, dus zonder communicatie.